Mindfulness leert ons om opmerkzaam en met aandacht te leven en bovenal om een mild oordeel te hebben.
Ik leer van de deelnemers aan de mindfulnesstrainingen dat de eerste twee kwaliteiten relatief gemakkelijk aan te leren zijn. De laatste het milde oordeel is veel lastiger. Voor een groot deel ligt dit aan onze neiging om te vergelijken. Ik ten opzichte van de ander, ik ten opzichte van gestelde of maatschappelijke of werk gerelateerde doelen. Regelmatig valt het oordeel negatief uit. Maar dan schakelen we een tandje bij, zetten we onze schouders er wat meer onder en halen het onderste uit de kan. Helaas.
Een bijzondere groep vormt de introverte mens. Kortgeleden was er een jonge vrouw in mijn praktijk. Moeder, twee kinderen, goede baan, blij met haar partner, was net met familieleden op skivakantie geweest. Niks mis mee zou je zeggen. Maar ze wou zo graag meer vrienden hebben, een opwindender leven willen lijden, zich meer kunnen uiten. Ze wou graag extravert zijn! Ze spiegelde zich aan beelden die haar opgedrongen worden van de gelukkige extraverte mens voor wie de wereld aan de voeten ligt. De extraverte mens die in een reclame voor rum voor de kust samen met heel veel anderen een eilandje bouwt, om dan gezellig te gaan swingen tot de zon opkomt.
Ze is niet de enige die met deze klacht in mijn praktijk komt!
2010 tot 2020 roep ik uit tot het decennium van de introverte mens. Tot het decennium waarin rust, bescheidenheid, verlegenheid, ingetogen zijn, stilte, weinig drukte, dingen laten voor wat ze zijn in plaats van er zondermeer iets mee te moeten doen omdat men zich anders verveelt. En bovenal een periode met een mild oordeel voor onszelf, de ander en de wereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten