zondag 29 augustus 2010

Van een Hard naar een Mild Oordeel

Een hard oordeel is het resultaat van escalatie. We voelden en voelen ons boos, verdrietig, angstig. We hadden/hebben het idee dat we verraden, bedrogen in de steek gelaten zijn. We zijn gekwetst door opmerkingen of leefstijl van de ander en zoeken bescherming. Bescherming achter een hard oordeel over de situatie, de ander en niet in de laatste plaats over onszelf. Ook wij zijn in staat onszelf af te wijzen, te verraden, bedriegen, boos te worden op onszelf, onszelf te kwetsen. Het harde oordeel is dan een strafmaatregel en gelijktijdig een bescherming.

In het harde oordeel strijden afkeer en verlangen met elkaar. De afkeer van de situatie waarin we ons op dat moment bevinden, de situatie die niet voldoet aan wat wij verlangden en waar we zo op gehoopt hadden. De afkeer laat zich vergezellen van een emotie en diverse gedachten. Mindfulness nodigt ons uit om bij deze gedachten, emoties en het harde oordeel als ultieme gedachte te blijven. En om ze te accepteren. In het accepteren kunnen we loslaten en kunnen we het contact herstellen met de wens die aanwezig was aan de start en de emotie die ermee samenging. De erkenning van deze situatie in het hier en nu biedt ons de mogelijkheid om een mild oordeel uit te spreken over onszelf, de ander en de situatie. We hoeven ons dan niet meer af te schermen voor de werkelijkheid. Voor de ander en voor onszelf. Dan kan er groei zijn daar waar er voorheen alleen maar stagnatie was.

woensdag 25 augustus 2010

Help, ik was geen project!

Help, ik was geen project!

Met stijgende verbazing heb ik het artikel in het NRC gelezen over kinderen opvoeden als een project. Het doet mij denken aan twee verhalen. In het eerste verhaal verteld een moeder hoe zij en haar man een soort van mission statement opgesteld hebben – de 5 waarden die hun kind moet meekrijgen. Het tweede verhaal gaat over een moeder die vertelde dat zij niet wilde dat haar kinderen door een restaurant zouden rennen. Voor mij was dit verhaal bijzonder omdat ik als kind er niet aan gedacht zou hebben om door een restaurant te renen toen ik klein was en met mijn ouders ging eten. Later heel erg verbaasd was over het feit dat ouders het heel normaal vonden dat hun kinderen dat deden en dat dat ook moest kunnen en nu verteld een jonge moeder (generatie restaurant-renners) dat dat niet kan. Nu ben ik bijna 57 en als er een ding is wat ik geleerd heb van opvoeden is dat alles een pendelbeweging heeft. Kinderen tonen precies het tegenovergestelde gedrag van wat hun ouders willen. We voeden kinderen op tot zelfstandigheid en grote groepen kinderen wonen tot hun dertigste bij hun ouders.
Je hebt, als ouder weinig invloed op de ontwikkeling van je kind. Mijn ouders hebben mij niet als een project beschouwd (misschien dat ik het niet begrepen heb), ze hadden hun katholieke waarden en normen, ze hadden hun ouders als voorbeeld, ze hadden maar twee kinderen. En toch ben ik goed terecht gekomen. Hoe kan dat nou?

Ik roep leden van deze discussiegroep, die zich herkennen in het artikel, op om te reageren. Ik roep alle leden op om te reageren.

Als je het artikel niet gelezen hebt, je kunt het downloaden van pagina http://www.mindfulness-ouders.in/mindfulness_waarom_mindfulness_voor_Ouders_en_Opvoeders.html

donderdag 19 augustus 2010

Mindfulness Relatietherapie


Mindfulness-relatietherapie is gebouwd op twee bouwstenen.

De eerste bouwsteen is de relatiedefinitie, de tweede is acceptatie en een mild oordeel.



Relatiedefinitie

De relatiedefinitie is de beschrijving van hoe we met elkaar omgaan. De bewuste en onbewuste afspraken die regelen hoe we in diverse situaties zaken afhandelen. Twee gebieden: zakelijke gebied en het relationele/persoonlijke gebied.

Zakelijke gebied.
In het zakelijke gebied liggen alle materiƫle afspraken. Voorbeelden hiervan zijn. Wie betaald de huur/hypotheek, wie handelt de verzekeringspolissen af, wie doet wat in het huishouden, wie doet wat in de opvoeding en verzorging van de kinderen.

Relationele/persoonlijke gebied.
In het relationele/persoonlijke vlak liggen de veelal onbewuste afspraken. Voorbeelden hiervan zijn . Hoeveel aandacht geef je aan elkaar en krijg je, kun je tekortkomingen van de ander accepteren, wil je dat de ander zich op een bepaalde manier gedraagt, hoe ga je om met afspraken en verwachtingen, hoe ga je om met conflicten. Wie luistert en wie praat, houden we het gezellig of mogen er ook serieuze zaken aan bod komen?

Wanneer zaken op het zakelijke gebied goed geregeld zijn zullen ze niet gemakkelijk door onduidelijkheden op het persoonlijke, relationele vlak besmet worden. Wanneer ze niet goed geregeld worden zullen er veel zaken uitgevochten worden die op het persoonlijk, relationele vlak geregeld moeten worden.



Acceptatie en mild oordeel

Acceptatie en een mild oordeel over jezelf, elkaar, de relatie en de situatie worden gevormd in het mindfulness-traject. In het zich ontwikkelend proces van opmerkzaamheid naar aandacht wordt acceptatie en een mild oordeel als vanzelf gevormd.

In dit proces:
- leert men naar elkaar luisteren,
- gaat men horen wat de ander zegt
- leert men reageren op de werkelijke behoeften van de ander,
- weet men tijdig de valkuil van escalatie te stoppen,
- gaat men zichzelf en de ander echt zien en niet meer een geromantiseerd of gedemoniseerd persoon.



Resultaat

Mindfulness brengt rust in de relatie. Het vraagt inzet van de betrokkenen en de motivatie om eruit te komen. Het vraagt om het uitvoeren van de opdrachten die gegeven worden. Opdrachten die gericht zijn op rust in jezelf, rust in de relatie en een constructieve ontwikkeling.



Bijeenkomsten kunnen gepland worden in Den Bosch, Eindhoven en Tilburg.